بررسی کارآیی هیئت‌های ورزشی استان قم و ارتباط آن با منابع ورودی و خروجی‌

هدف تحقیق حاضر بررسی کارآیی هیأت‌های ورزشی استان قم و ارتباط آن با منابع ورودی و خروجی‌ این هیأت‌ها بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و گذشته‌نگر بود. جامعه آماری تحقیق شامل 41 هیأت‌ ورزشی استان قم بود که به علت کم بودن تعداد جامعه از نمونه‌گیری کل‌شمار استفاده گردید. در ضمن داده‌های مربوط به سال 1392 هیأت‌ها جمع‌آوری گردید. به‌منظور ارزیابی عملکرد هیأت‌ها از روش تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) استفاده شد. جهت تعیین مناسب-ترین شاخص‌های ورودی و خروجی از فرم ارزیابی عملکرد هیأت‌های ورزشی و نظرات 10 تن از متخصصان مدیریت ورزشی استفاده شد. ورزشکاران، بودجه، مربیان و داوران به‌عنوان شاخص‌های ورودی و ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، رویدادهای ورزشی و فعالیت‌های آموزشی به‌عنوان شاخص‌های خروجی معرفی شدند. به‌منظور بررسی کارآیی هیأت‌ها از دو روش CCR و BCC خروجی محور، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون ویلکاکسون و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. همچنین از نرم‌افزارDEA Solver و SPSS.20 برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد، بین ورودی‌های هیأت‌های ورزشی با کارآیی CCR ارتباط منفی و معناداری وجود دارد و بین خروجی‌های هیأت‌ها با کارآیی CCR ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد، بین خروجی‌ ورزش همگانی با کارآیی BCC ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد.